zondag 10 augustus 2014

Mens en lijden - Extra

Seven Pounds

Ben heeft een lijst opgesteld met 7 namen. Deze 7 personen zitten momenteel aan een keerpunt waarbij ze zwaar in de problemen gekomen zijn. Gaande van materiële, finaciële maar ook lichamelijke problemen. Een van de zeven is arm, een is blind, een vrouw wacht op een harttransplantatie. In de film zie je hoe Ben de 7 mensen beter leert kennen. Vooral de vrouw die dringend een hart nodig heeft, doet hem nog meer nadenken over het leven. Maakt hij wel een goeie keuze. Op een bepaald moment ligt de vrouw op sterven moet hij kiezen … Blijven leven en de vrouw verliezen of toch zijn plan verderzetten zodat er 7 mensen gelukkig worden. Hij kiest voor het laatste. Een hartverscheurende keuze die hem veel pijn bezorgt. De vrouw krijgt even later een nieuw hart ( zijn hart ) en de man een paar nieuwe ogen. Een vrouw krijgt zijn huis enz.

Een zeer aangrijpende film die je moet gezien hebben! Als ik eraan terugdenk krijg ik nog steeds kippenvel. Deze film toont ook aan hoe ik het leven na de dood zie. Ik leef verder in het hart van iemand anders … Dit is ook een belangrijke keuze die ik maakte voor mezelf. Ik wil mijn organen doneren om iemand anders te helpen.



Bram vermeulen

Als ik dood ga, huil maar niet
ik ben niet echt dood moet je weten
het is de heimwee die ik achterliet,
dood ben ik pas als jij die bent vergeten.
En als ik dood ga, treur maar niet
ik ben niet echt weg moet je weten
het is het verlangen dat ik achterliet
dood ben ik pas als jij dat bent vergeten.
En als ik dood ga, huil maar niet
ik ben niet echt dood moet je weten
het is maar een lichaam dat ik achterliet
dood ben ik pas als jij mij bent vergeten
dood ben ik pas als jij mij bent vergeten

Dit gedicht grijpt mij nog steeds enorm. Voor mij is dit gedicht ook een houvast. Als iemand sterft die nauw aan m’n hart ligt, dan zit die nog steeds in mij. Ik zal die persoon nog steeds voelen in mijn hart. Dit is zeer belangrijk. Zo zal ik die persoon niet verliezen. 

zaterdag 9 augustus 2014

Mens en lijden - Film bespreken

La Stanza del figlio

Korte samenvatting:
Giovanni is een psycholoog. Hij besluit om regelmatig te gaan joggen met zijn zoon om zo hun band te versterken. Ze kiezen zo hun vast momentje. Op hun eerste momentje wordt Giovanni  opgeroepen om op spoedbezoek te gaan naar een van zijn patiënten. Zijn zoon Andrea besluit om in plaats van alleen te gaan joggen, te gaan duiken met vrienden.
Als Giovanni terug thuiskomt wacht hem onaangenaam nieuws. Zijn zoon is omgekomen in een accident.
Deze film toont hoe Giovanni omgaat met de dood van zijn zoon. Hij is eerst heel erg kwaad op zijn patient, maar leert er uiteindelijk toch mee om te gaan dat het niet de schuld is van de patiënt. Het is eigenlijk niemands schuld.
Ondanks dat hij psycholoog is, moet hij toch de gevolgen ondergaan wat de dood teweegbrengt. Uiteindelijk is hij ook maar een gewoon mens.

Deze Italiaanse film won een prijs op het filmfestival in Cannes. De trailer stelt niet veel voor, maar de film is zeker de moeite waard om eens te gaan bekijken!  Je wordt er absoluut stil van.


 Vat je eigen mening over de film samen in drie kernwoorden:
·         Pijn, schuldgevoel, hoop

·     Is wat in de film aan bod komt (onderlinge relaties, gevoelens, ideeën) herkenbaar voor jou? Wat is wel herkenbaar? Wat niet?
Herkenbaar: het schuldgevoel van de vader dat hij zijn zoon niet kon tegenhouden. de pijn die hij voelt omdat het hem niet gelukt is een betere band te krijgen met zijn zoon.
de ruzies achteraf.
Niet herkenbaar: De koelte bij het afscheid van zijn zoon 
Kies drie scènes uit de film die je hebben aangesproken (positief of negatief). Beschrijf ze zo duidelijk mogelijk en noteer per scène welke gevoelens voor jou de overhand hadden.

scène 1:
Het afscheid van zijn zoon greep mij het meeste aan. De open kist in de koude zaal. Alle vrienden en familie rondom hem. Hoe iedereen hem nog een koude kus geeft om dan weg te gaan. Het greep mij het meeste aan hoe koel zijn vader omging met het afscheid. Een zoen en dan kijken hoe men de kist sloot. Ik zou het op een heel andere manier doen. Ik zou niet kunnen stoppen met huilen en ik zou de persoon nog proberen vastpakken, het gevoel hebben dat ik hem wil wakker schudden. Ik zou breken als ze die kist sluiten. Ik zou veel meer scène maken dan hoe hij het deed. Ik zou het echt niet kunnen. Dit was gewoon koel.

scène 2:
De 2e scène die mij enorm aangreep was de scène in de wagen. Het gezin was nog compleet en gelukkig. Ze zaten allemaal gelukkig te zingen in de wagen. Niet wetende wat voor onheil hen boven het hoofd hing. Ik weet precies al wat er gaat gebeuren aan de hand van de trailer en de korte samenvatting die ik voor het bekijken van de film zag, wist ik al wat er ging gebeuren. 
Dit toont aan hoe onvoorstelbaar het leven is. Het ene moment is alles nog compleet en is iedereen gelukkig en het volgende moment is het gedaan.

Scène 3:
De derde scène die mij aangreep was toen de vader te weten kwam dat zijn zoon verongelukt was bij het duiken. De gevoelens die door zijn hoofd gingen voelde ik bij mezelf. Woede, onbegrip, angst, …. Vooral het gevoel “ had ik hem maar kunnen tegenhouden, was ik maar niet opgeroepen, kon ik maar, kon ik maar, …. Is zo pijnlijk op te zien.

Op welke manier hebben de drie scènes die je hierboven vermelde met je eigen levenservaring/levensvisie te maken?

Deze film maakte duidelijk dat iedereen een verlies verwerkt op een andere manier. De ene blijft stil, de andere praat, nog iemand anders die huilt, schreeuwt, …
Ik besef dat ik een huiler en een schreeuwer ben, maar dat ik ook iemand ben die graag praat over alles. Alleen begin ik moeilijk te praten.

zondag 3 augustus 2014

Mens en lijden - Op welke manier reageren mensen als ze met lijden geconfronteerd worden?

Volgens mij reageert elke persoon er anders op. De ene reageert geschokt, de andere is stil, nog iemand anders begint te huilen en kan niet stoppen. Er zijn ook mensen die ziek worden van de pijn, die niet meer willen praten, die zich oplsuiten. Ook zijn er mensen die op een humoristische of positieve manier omgaan met lijden. Dit verwondert mij het meest, maar het is ook een manier van verwerken! Ook zijn er mensen die geen gevoel hebben. Ze hebben zichzelf precies op slot gezet. Dit is moeilijk om eruit te komen.
Toch vind ik dat de manier waarop dit gebeurd op eenzelfde lijn gebeurd. Bij de persoon die achterblijft staat eerst het leven stil. Er moet zoveel geregeld worden. Een begravenis, iedereen op de hoogte brengen, een koffietafel achteraf, …. Als de eerste shock achter de rug is, komt de ergste periode. Dit is de periode waar het verlies begint door te dringen. Je wordt verdrietig, voelt de pijn en het gemis. Dit is een zware periode die iedereen op een andere manier moet doorgaan. Je kunt niemand opdringen te eisen “ Kom het is nu genoeg, ga verder met je leven “
De rouwperiode wordt gevuld met herinneringen, gevoelens en pijn aan de overlevende. Je begint te dromen over die persoon, herbeleeft alles weer en krijgt soms huilbuien die maar niet blijken te stoppen.
De periode is heel erg zwaar en daar moet iedereen doorheen. De ene duurt het minder lang dan de andere, de ene gaat er ook veel beter mee om dan de andere.
Het grootste gemis dat je kunt ervaren is dat je die persoon nooit meer zult zien, ruiken, voelen en ervaren. Dit doet enorm veel pijn om te aanvaarden.

zondag 27 juli 2014

Mens en lijden - leven na de dood?

Volgens mij is er leven na de dood. Ik heb al verhalen gelezen over mensen die ‘ het licht ‘ zagen. Ik denk ook werkelijk dat dit aanwezig is. Ik denk dat als ik er later niet meer ben, ik iedereen zal terugzien die vroeg heengegaan is. Soms word ik gek verklaard door mijn overtuiging… Maar ik zeg het hen ook. Als ik hierin wil geloven, laat het mij dan doen. Ik hoop echt dat dit klopt!
Waar ik niet in geloof is dat er pap is met gouden lepeltjes of dat er een hel is. Volgens mij wordt iedereen vergeven voor zijn/haar zonden en kan iedereen verdergaan met een propere lei.
Dit is voor mij een belangrijke houvast omdat ik zo graag de mensen die ik verloren heb en misschien nog ga verliezen ooit nog wil tegenkomen omdat ik nog zoveel te zeggen en te vragen heb …

Mens en natuur - extra

Hoe gezond is biologisch voedsel?

Dit artikel toont duidelijk aan dat biologisch voedsel gezonder is. Meer vitamines en meer anti-oxidanten in de aardappelen, minder water in het vlees doordat de dieren geen krachtvoer krijgen. Zeer grote verschillen zijn er niet, maar als je je zelf beter voelt door biologisch te eten dan moet je dit gewoon doen.

link: infoplein

101 redenen om borstvoeding te geven!



Dit is voor mij een zeer belangrijke lijst. Ook ik gaf borstvoeding aan mijn kinderen gedurende 7 maanden. Beiden kregen ze een hoop antistoffen. Vooral bij mijn zoon was dit goed te merken dat hij dit nodig had. Hij blijkt een zeer allergisch kind te zijn. Hij is allergisch voor gluten, eieren, tomaat, soja en citrusvruchten. We moeten dus een hoop elimineren! Toen ik borstvoeding gaf, vlak na de geboorte kreeg hij meteen diarree en eczeem. Wat waren we in paniek … We wisten meteen dat het ging over de voeding die ik at. Na een eliminatiedieet was het super om hem te voeden. De eczeem en diarree bleef weg. Onze zoon was vrolijk en gezond. Eenmaal ik stopte met de borstvoeding begon de zoektocht! Hij moest gemanipuleerd voedsel eten. Glutenvrije bloem in het harde brood zonder smaak en koekjes zonder eieren, soja en gluten zijn praktisch onvindbaar.
De 7 maanden dat ik borstvoeding had, had ik een gezond en gelukkig kind. Eenmaal ik stopte begonnen de problemen. Hij kreeg bijna meteen een grote verkoudheid die resulteerde in RSV, maandenlang puffen en aerosol. Hij was een jaar aan een stuk constant ziek en had felle diarree en zelfs nu nog steeds eczeem.

Voor mij zijn de belangrijkste voordelen aan borstvoeding: geldbesparing, altijd op temperatuur, een hoop antistoffen, een gelukkig en gezonde baby, geen gesleur met plastiek flessen, water en poeder, …
Een verlaging van onze ecologische voetafdruk en dus ook het beste van mezelf meegegeven aan mijn kinderen. Ik zou het iedereen aanraden …

Mens en natuur - natuur in wereldreligies

In de wereldreligies is natuur als belangrijk element opgenomen. Hier zijn de belangrijkste argumenten die dit aantonen.

Natuur in christendom


God heeft eerst de natuur geschapen en daarna pas de mens. De mens is er gekomen om de natuur te onderhouden. De aarde is geen bezit van de mens, maar een huurder. Hij moet ervoor zorgen dat de natuur blijft bestaan, niet dat deze vernietigd en verwaarloosd wordt.

Natuur in Hindoeïsme

Hindoe hebben groot respect voor de natuur. Volgend hen kan de natuur een ziel hebben. De meest geliefde woonplaatsen van de geesten zijn oude bomen, bergen, grotten en bronnen. Hindoes zeggen dat je wezens geen pijn mag doen. Daarom eten ze geen vlees. Het heilige dier voor de Hindoe is de koe.

Natuur in Islam

Volgens de Islam zingen planten en bomen de eer van Allah. De kleur van de islam is groen.

Natuur in het jodendom

Jaweh gaf de natuur aan de mens. De mens moet het met zorg behandelen. Ze mogen alles gebruiken maar niets kapot maken. De kinderen worden bewust opgevoed met de natuur.


Bron: link

Mens en natuur - Welvaart zonder groei

Tim Jackson gaf een pleidooi over welvaart zonder groei. Dit was een van zijn argumenten waar ik enorm van schrok.

“Here's another one -- completely different one: Why is it that we don't do the blindingly obvious things we should do to combat climate change, very, very simple things like buying energy-efficient appliances, putting in efficient lights, turning the lights off occasionally,insulating our homes? These things save carbon, they save energy, they save us money. So is it that, though they make perfect economic sense, we don't do them? Well, I had my own personal insight into this a few years ago. It was a Sunday evening, Sunday afternoon, and it was just after -- actually, to be honest, too long after -- we had moved into a new house. And I had finally got around to doing some draft stripping, installing insulation around the windows and doors to keep out the drafts. And my, then, five year-old daughter was helping me in the way that five year-olds do. And we'd been doing this for a while, when she turned to me very solemnly and said, "Will this really keep out the giraffes?" (Laughter) "Here they are, the giraffes." You can hear the five-year-old mind working. These ones, interestingly, are 400 miles north of here outside Barrow-in-Furness in Cumbria. Goodness knows what they make of the Lake District weather. But actually that childish misrepresentation stuck with me,because it suddenly became clear to me why we don't do the blindingly obvious things. We're too busy keeping out the giraffes -- putting the kids on the bus in the morning, getting ourselves to work on time, surviving email overload and shop floor politics, foraging for groceries, throwing together meals, escaping for a couple of precious hours in the eveninginto prime-time TV or TED online, getting from one end of the day to the other, keeping out the giraffes.

Dit is een zeer goed argument om aan te tonen dat we het soms zodanigs druk hebben met onze dagelijks leven dat er gewoon geen tijd meer is om eraan te denken onze ecologische voetafdruk te doen dalen. We moeten echt onze levensstijl aanpassen om die te doen verlagen. Ook kost het enorm veel geld. Het is voor de meeste mensen niet mogelijk om ’s morgens op te staan en te zeggen ‘ Tgoh, we hebben nu eens 1000€ over om eventjes te kijken voor energiebesparende maatregelen zodat onze voetafdruk verlaagt “

Het is gewoon voordeliger om iets meer te betalen, iets meer te verbruiken dan om in 1 stuk zo’n grote hap uit het budget te verliezen om pas binnen 5 jaar iets te voelen in de portefeuille. Dit merken wij ook door onze verbouwingen. Wij hebben enorm geïnvesteerd in energiebesparende maatregelen en in isolatie en zonnepanelen. Helaas voelen wij daar momenteel nog niet veel van, door die grote kost. Ook zorgde dit ervoor dat onze verbouwingen nog steeds bezig zijn, terwijl een ander zonder deze extra maatregelen al veel verder staat dan wij.